سه تا از ویران‌کننده‌ترین افسانه‌ها درباره سقط جنین

ماریلین مندوزا   Marilyn Mendoza

مرگ کودکان، صرفنظر از سن‌شان می‌تواند ویران‌کننده باشد. اما آنچه بسیاری از افراد درک نمی‌کنند این است که از دست دادن کودک پیش از تولد هم می‌تواند به همان اندازه دشوار باشد.

پس از سقط جنین، مهم است که به خودتان اجازه سوگواری بدهید. اما کسانی هم هستند که به شما می‌گویند:” دلیلی برای سوگواری وجود ندارد.” همانطور که خواهند گفت: “تو حتی آن کودک را نمی‌شناختی.”

آنچه درک نکرده‌اند این است که در بسیاری از موارد، پیوند درست از همان لحظه‌ای آغاز به شکل گرفتن می‌کند که زن در می‌یابد که باردار است. معمولاً شادی و سرور بسیاری با خبر بارداری به وجود می‌آید- اما هنگامی که سقط جنین روی می‌دهد، به نظر می‌رسد دیگران درکی از نیاز شما به سوگواری ندارند. در واقع پژوهشی تازه دریافته است در یک نمونه، ۷۵% زنانی که سقط جنین داشته‌اند  حمایتی برای سوگواری‌شان حس نکرده‌اند. تجربه سوگواری هنگامی که دیگران درک یا حمایتش نکنند “سوگواری نامتعارف” نامیده می‌شود.

این پدیده توضیح میدهد که چرا دیگران، به محض مطلع شدن از سقط جنین، اغلب می‌گویند: “چرا ناراحتی؟” یا اگر کودکان دیگری داشته باشید ممکن است بگویند:” دست کم بچه‌های دیگری داری.” سرانجام آنچه به طور مکرر می‌گویند این است: “همیشه می‌توانی بچه‌های دیگری به دنیا بیاوری.” در حالیکه این گفته درست است، در آن زمان به فرزند دیگر فکر نمی‌کنید و آن کودکی را می‌خواهید که او را باردار بودید.

مانند اکثر افسانه‌ها، حقیقت نداشتن آنها می‌تواند حتی مشکلات بیشتری برای شخص بیافریند که سوگوار یک سقط جنین هستند.

افسانه اول: سقط جنین می‌تواند هنگامی رخ دهد که بیش از اندازه ورزش کنید، رابطه جنسی داشته باشید، کودکی نوپا را بلند کنید و…

تصادفاً این افسانه آسیب‌رسان‌ترین در نوع خود است. زنان بی‌درنگ فرض را بر این می‌گذارند که خودشان کاری کرده‌اند که منجر به سقط جنین شده است. اما حقیقت آن است که ۷۵% سقط جنین‌ها نتیجه نقص کروموزمی است.

بسیاری از زنانی که سقط جنین داشته‌اند بعدها نوزادانی سالم به دنیا می‌آورند. صرفنظر از اینکه قضیه سقط جنین می‌تواند اثر فیزیولوژیکی ژرفی داشته باشد. افزون بر حس گناه زنان اغلب حس گمگشتگی، خیانت دیدگی و تهی بودن می‌کنند. آنها افسردگی، اضطراب و عزت نفس پایین‌تری را تجربه می‌کنند و عموماً حس شکست می‌نمایند. در این زمان مهم است که زنان دست از خودخوری بردارند آنهم به خاطر چیزی که تحت کنترلشان نبوده است. مادامی که به خودشان سخت بگیرند شفا رخ نخواهد داد.

افسانه دوم: اگر زنان در اوائل بارداری دچار سقط جنین شوند اندوه کمتری را تجربه می‌کنند

اگرچه ممکن است این باوری متداول باشد، پژوهشگران نتوانسته‌اند ارتباطی میان سوگواری و طول دوره بارداری بیابند. در برخی موارد، سوگواری پس از فقدانی زودهنگام حتی دشوارتر است چرا که برای دیگران قابل دیدن نیز نیست. با سقط جنینی دیرهنگام ممکن است مراسم سوگواری یا حتی برخی از اعلان‌های مرگ وجود داشته باشد و در نتیجه آن حمایت بیرونی را ممکن است دریافت کنند.

فارغ از سن جنین، زنان می‌توانند در هنگام سقط جنین دلتنگی فراوانی را حس کنند. متغیرهای بسیاری وجود دارند که در این میان می‌توانند نقش داشته باشند. برای نمونه، اگر زوجی از دیرباز تلاش می‌کردند تا بچه‌دار شوند، و سپس کودکشان را در مراحل نخستین بارداری از دست بدهند می‌تواند ویران‌کننده باشد.

افسانه سوم: سقط جنین بر مردان اثری ندارد

اکثر افراد این دیدگاه را دارند که سقط جنین چیزیست که تنها بر مادر، و نه پدر، تاثیر می‌گذارد.بنابراین برای اشخاص این امر رایج است که فقط از مادر احوالپرسی می‌کنند و چیزی درباره پدر نمی‌پرسند. گزارشی در Psychosomatic Medicine دریافت که بسیاری از زنان به محض آگاهی از بارداری احساسی شبیه یک مادر دارند. از سویی دیگر مردان این حس را ندارند تا اینکه کودک را ببینند و او را در آغوش بگیرند.

سوگواری مردان می‌تواند نامرئی باشد و به همین خاطر هم حتی حمایت کمتری نسبت به زنان دریافت کنند. این نیز جا افتاده است که میان سوگواری بسیاری از زوج‌ها تفاوت وجود دارد. هر دو پارتنر می‌توانند اندوهی شدید را تجربه کنند اما به طریقی متفاوت آن را ابراز کنند.

عواطف زنان نمود بیرونی بیشتری نسبت به مردانی دارند که معمولاً خودشان را سرگرم وظایف ضروری می‌کنند. این تفاوت می‌تواند سبب بروز تعارض‌هایی نیز در زوج‌هایی شود که یکی بیش از دیگری سوگوار می‌شود-در حالیکه پارتنر دیگر حس می‌کند که طرف مقابلش به اندازه کافی دلتنگ نیست.

اگر حمایت از سوی خانواده و دوستان در شرف دریافت نباشد، مهم است به کسی دسترسی داشته باشید تا بتوانید احساساتتان را با او در میان بگذارید. این شخص ممکن است درمانگر، مشاور معنوی یا گروه حمایتی باشد. اگر این موارد را در دسترس نداشته باشید، نوشتن تجربیاتی که از سر می‌گذارنید را  در نظر بگیرید.

این موضوع مهم است که به عنوان یک زوج هوای همدیگر را داشته باشید و اندیشه و احساساتتان را با یکدیگر در میان بگذارید. هر دو پارتنر باید در صدد جستجوی نیازهای طرف مقابلشان باشند. چنانچه مقدور باشد زمانی را برای سازگاری یافتن و شفای دگرگونی‌های عاطفی و فیزیکی اختصاص دهید. چنانچه سر کار می‌روید با سرپرست و نماینده منابع انسانی محل کارتان به گفتگو بنشینید و با آنها زمان بگذرانید. خوشبختانه منابع بسیاری وجود دارند برای کسانی که دچار سقط جنین شده‌اند.