پیوندی شگفت‌آور میان بیماری آلزایمر و خواب
مایکل برئوس Michael Breus
هیچ درمانی وجود ندارد، اما می‌توانید امروز گامهایی برای سلامت مغزتان بردارید.
اگر مدتیست که مرا دنبال می‌کنید، حتماً می‌دانید که تا چه اندازه می‌توانم درباره خواب و سودمندی‌های مربوط به تندرستی‌اش، سلامت روانی تا افزایش انرژی و حتی پوست بهتر مشتاق باشم. اما اکنون، بیش از پیش، به ویژه دلیلی حیاتی وجود دارد برای اینکه چرا خواب تا این اندازه مهم است:
پیوندی شگفت‌آور میان خواب و آلزایمر
دگرگونی‌های مرتبط با سن در خواب نرمال است، و همه ما هر از گاهی از کمبود خواب رنج میبریم، به ویژه اگر احساس استرس یا گناه ناشی از استفاده از گوشی‌های هوشمند در شب داشته باشیم. اما خواب صبح بیش از اندازه و چرت تابهنگام در طول روز می‌توانند بالقوه نشانه‌های آلزایمر باشند.
البته پیش از اینکه بیش از حد نگران شوید میخواهم همه چیز را بگویم درباره هر آنچه نیاز است تا درباره پیوند میان آلزایمر و خواب بدانید، گامهایی که باید برای کاستن از ریسک آن برای خود و عزیزانتان بردارید، و دگرگونی‌هایی در خواب که نشانه‌های آلزایمر است.
بیماری آلزایمر چیست؟
شکی نیست که درباره آلزایمر شنیده‌اید و بدون شک معمولاً آن را به پرستار خانگی و سالمند شدن نسبت داده‌اید. در حالی که هر دو می‌توانند درست باشند، اما تصویری کلی برایتان فراهم نمی‌آورند. در حقیقت، بیماری آلزایمر شاید دقیقاً آن چیزی که فکر می‌کنید یا آن چیزی که در فیلم‌ها به تصویر کشیده می‌شود، نباشد.
زوال عقل در برابر آلزایمر
زوال عقل به عنوان کاهش عمومی در عملکرد شناختی توصیف می‌شود و می‌تواند گستره‌ای از لطمه‌ای ملایم تا شدید داشته باشد. در برخی موارد، زوال عقل می‌تواند کاملاً ظریف و حساس باشد. اما زوال عقل فراتر از سالمندی نرمال می‌رود. از دست دادن حافظه و تغییر در خلق‌و‌خو با تاثیر عملکرد روزانه آغاز می‌شود. به بیان دیگر، گم کردن کلیدهایتان نرمال است؛ اما گم کردن هر روزه آن هنگامی که همیشه منظم بوده‌اید نرمال نیست. بیماری آلزایمر نوع ویژه‌ای از زوال عقل است که پیشرونده و تا به این لحظه برگشت‌ناپذیر است. این بیماری به تدریج حافظه، شناخت هرروزه، ارتباط و توانایی انجام وظایف روزانه را تغییر می‌دهد.
فاکتورهای خطر برای بیماری آلزایمر
هر کسی می‌تواند دچار آلزایمر شود، اما چند فاکتور ریسک را نیز می‌شناسیم که احتمال ابتلا را بالاتر می‌برد.
سن. همانطور که به سوی سالمندی می‌رویم، همه ما در معرض ریسک همه انواع زوال عقل قرار می‌گیریم. بر طبق گزارش Alzheimer’s Association یک نفر از هر نه نفر بالای ۶۵ سال آلزایمر دارد. اما آغاز زودهنگام کمیابی نیز برای آلزایمر هست که می‌تواند در افراد زیر ۵۰ سال رخ دهد.
ژنتیک. تاریخچه خانوادگی-اگر مادر یا مادربزرگتان آلزامیر داشته باشد- می‌تواند شما را بیش از دیگران مستعد ابتلا به این بیماری بسازد. پژوهشگران همچنان در تلاشند تا ژن‌های ویژه را بیابند؛ موفقیت بسیاری در شناسایی گیرنده ژن مرتبط با آغاز زودهنگام کمیاب‌تر آلزایمر رخ داده است.
سبک زندگی. من اغلب بر این تاکید می‌کنم که فاکتورهای سبک زندگی برای سلامت و خواب بهتر تا چه اندازه مهم هستند. این فاکتورها از ورزش روزانه گرفته تا سالم خوردن و حتی اختصاص زمان برای تن‌آرامی هستند. برای هر نوعی از زوال عقل، سیگار کشیدن، سبک زندگی بی‌تحرک، افراط در استفاده از الکل، رژیم غذایی پرشکر و پرچربی که با دیابت نوع نیز مرتبط است، می‌تواند شما را در معرض ریسک قرار دهد.
چگونه نشانه‌های آلزایمر تقلیدی از محرومیت از خواب است
پیوندی جالب میان متداول‌ترین فرم زوال عقل و محرومیت خواب این است که چگونه نشانه‌ها می‌توانند از یکدیگر تقلید کنند. در مراحل نخستین آلزایمر، بیماران می‌توانند دچار از دست دادن حافظه کوتاه مدت (مانند فراموشی از اینکه کیف پولشان کجاست)، افزایش تحریک‌پذیر و دشواری در تمرکز شوند. برای شخص مبتلا به آلزایمر، نه تنها این نشانه‌ها بدون درمان جانبی بدتر می‌شوند، بلکه حتی نشانه‌ها ویژه‌تر نیز می‌شوند: مانند مشکل در انجام وظایف روتین، درک جهت‌های جغرافیایی و حتی تغییرات در دید.
چگونه خواب و آلزایمر با هم ارتباط دارند.
اکنون بگذارید نگاهی بیاندازیم به راه‌های بسیاری که اختلال‌های خواب و کمبود خواب می‌توانند ریسک بیماری آلزایمر شما را افزایش دهند. به این مطلب نیز خواهم پرداخت که چقدر مهم است در هنگام ارزیابی آلزایمر برای خودتان ( یا عزیزانتان ) از الگوی خواب آگاه باشید.
وقفه تنفسی در خواب و بیماری آلزایمر: آیا شما یا پارتنرتان به طور مزمن خر و پف می‌کنید؟ اگر خر و پف می‌کنید، این شانس وجود دارد که از وقفه تنفسی در خواب رنج میبرید، که به آپنه خواب انسدادی نیز شهرت دارد، می‌تواند شما را در معرض افزایش ریسک آلزایمر قرار دهد.
مطالعه‌ای که در دو سال به طول انجامید و در نیویورک ۲۰۰ نفر را در بازه سنی ۵۰ تا ۹۰ زیر نظر قرار داد، دریافت آنهایی که دچار وقفه تنفسی در خواب بودند احتمال بیشتری داشت که آلزایمر بگیرند. دلیل آن؟ وقفه تنفسی باعث انباشتگی بتا-آمیلوئید در مغز می‌شود که پروتئینی سمی مرتبط با زوال عقل است. پژوهشگران دریافتند که انباشتگی این پروتئین زیانبار طی خر و پف‌های سنگین و شدید رخ می‌دهد.
کمبود خواب و آلزایمر: درباره اینکه چگونه محرومیت از خواب ریسک دیابت را در شما می‌افزاید و بر سلامت عاطفی‌تان اثر می‌گذارد به تفصیل سخن گفته‌ام. اما کمبود خواب، خواه بی‌خوابی عمومی باشد خواه وابسته به اختلال خواب ویژه‌ای باشد، نیز خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهد.
مطالعات پیشین کمبود خواب را با انباشتگی همان پروتئینی پیوند داده است که در فرد مبتلا به وقفه تنفسی در خواب می‌بینیم. در حقیقت، یک مطالعه دریافت که یک شب بی‌خوابی می‌تواند موجب انباشتگی آمیلوئید شود. در حالی که یک شب خواب ناکافی به معنای ابتلای به این بیماری نیست، در عین حال به صورت بالقوه ریسک ابتلا را بالا می‌برد، به ویژه در موارد محرومیت از خواب مزمن به صورت بالقوه ریسک ابتلا را افزایش می‌دهد.
خواب بیش از حد و آلزایمر: مطابق مطالعه‌ای دراز مدت که در ژورنال Sleep منتشر شد، خواب روزهنگام می‌تواند نمایانگر آلزایمر باشد و نتیجه‌گیری کرد که کسانی با خستگی مفرط سه برابر بیش از دیگران احتمال دارد انباشتگی پروتئین مرتبط با آلزایمر در مغزشان شکل بگیرد. در حالی که این مطلب اثبات‌کننده علت و معلولی نیست، در اینجا درسهایی روشن برای ما دارد: پیوندهای بی‌شماری میان خواب بی‌کیفیت و آلزایمر وجود دارد.
چگونه به گونه‌ای طبیعی ریسک آلزایمر را کاهش دهیم ( و نشانه‌هایش را مدیریت نماییم )
خبر بد: هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد.
خبر خوب: پژوهشگران پیوسته در جستجوی داروهای امیدبخش و گزینه‌های درمانی هستند. با مدیریت ماهرانه رژیم غذایی و خوابمان، می‌توانیم به شکل بالقوه ریسک‌مان را کاهش دهیم و حتی نشانه‌ها را مدیریت نماییم. در زیر چند راهکار برایتان می‌آورم.
خوابتان را در اولویت قرار دهید
خر و پف‌تان را زیر نظر داشته باشید
در محدوده وزن سلامتتان باقی بمانید
خوابتان را ردیابی کنید ( اپلیکیشن‌هایی به این منظور طراحی شده‌اند)
درست همانطور که کمبود خواب می‌تواند ریسک آلزایمر را افزایش دهد، در این باره نیز بحث کرده‌ام که چگونه تغییرات الگوهای خواب، شامل خواب REM و عمیق می‌تواند نشانه‌ای از آلزایمر باشد. مشکل کجاست؟ ممکن است احساس خستگی کنیم اما به سختی چرایش را بتوانیم برای خودمان روشن سازیم و اینکه چه چیزی در خوابمان در حال تغییر است.
سخن پایانی این است که ما نمی‌توانیم از آلزایر جلوگیری کنیم. اما دنبال کردن چنین راهکارهایی و درک پیوند میان خواب و هم نشانه‌ها و هم ریسک، می‌تواند به یاری‌تان بیاید تا هم اکنون گامهایی برای حفظ سلامت مغزتان بردارید.
مترجم ثریا مرعشی
لینک مقاله