​چگونه مسائل را همانگونه که هستند بپذیریم

اگر با دقت به پیرامونتان نگاهی بیاندازید درمی یابید که پذیرش روندی رو به جلو دارد و ما یکی از از میلیونها طراح این روند هستیم. یک بوم، چند قلم مو و رنگهایی که چشم بشر قادر به دیدن آنهاست در این میان وجود دارند. این نکته را نیز در می یابیم که برخی از رویدادها، قوانین و روابط علت و معلولی، صرفا همانگونه که هستند وجود دارند. شما میتوانید تنها بر روی بوم خود نقشی بیافرینید چرا که برای هر یک از ما بومی جداگانه موجود است. هر بوم لبه های خودش را دارد و این همان محدودیت های واقعی و مرزهای طبیعی ماست. پس به جای ستیز با این محدودیت و مرزها به آن به چشم راهنما نگاه کنید. همه کاری که میتوانید انجام دهید این است که تصمیم بگیرید چه موقع آغاز کنید. این تنها راه کنار آمدن با محدودیت های زندگیست.

• نفسی عمیق بکشید در حالی که بازدمتان آهسته و همراه لبخندی از روی علاقه به این زندگیست.
• سپاسگزار و قدردادن باشید که تنها مسئول غوغای دلپذیر زندگی نیستید. خردی برتر و قلبی گشوده راه را پیش چشماتمام گسترانیده است و همه راهها بنا بر دلیلی پیش روی ما قرار داد حتی اگر اکنون علتش را در نیابیم. مردمان این کره خاکی به رغم همه اشتباهاتشان هموره بهترین نیت را دارند، پس تلاش کنید که خواهان شفافیت اعمال و کردارشان باشید. چه بسیار رفتارهایی که به ظاهر ناپسند باشند اما در بطن ماجرا چیزی جز نیکخواهی نیابید. همیشه میتوانیم برای ایجاد مفاهمه از راههای بهتری وارد شویم. بنابراین با خوش قلبی و احترام امور را آنگونه که هستند بپذیرید.
• به یاد داشته باشید هر آنچه مورد نیازتان در درونتان با خود به همراه دارید. شما راهتان را خواهید یافت تنها اگر کمی تلاش کنید که زندگی را آنگونه که هست در بر بگیرید و آن موقع شما درک میکنید که با این نگاه پذیرنده چگونه کائنات از راههایی شگفت انگیز مسیر پیش رو را برایتان روشن میگرداند.
• پیوسته به خود یادآوری کنید از هیچ چیز به گونه ای کامل اطلاع ندارید. پس ممکن است با آنچه امروز درگیرش هستید ظرف مدت ۵ دقیقه یا ۱۵ سال بعد در تصویری بزرگتر ببینید و دریابید چیزی که همین حالا گیج و کلافه تان کرده است کاملا معنادار و همسو با رویدادهای پر اهمیت زندگیتان است. شاید تجربیات دیروز شما برای فردی دیگر چاره ساز باشد. بی شک در مسیر رشد گام خواهید برداشت و خودتان را به گونه ای شفافتر ابراز مینمایید و اجازه میدهید راحت بودنتان با خود بر زندگی اطرافیانتان هم تاثیرگذار باشد. گذر زمان بسیاری از افکار ما را دستخوش دگرگونی میکند.
• اگر در جایگاه ستیزه جویی با رویدادهای زندگیتان باشید تنها به خود آسیب میرسانید. در هر حال جریان زندگی برای هیچ یک از ما متوقف نمیشود، پس بهتر آن است که با دیدی باز و مثبت و با روحیه ای دلیر نگاهمان به پیش رو باشد.
• برای خودتان مشخص کنید که در رابطه با این رویداد مایلید چه کاری انجام دهید. فراتر از چارچوب همیشگی خود بیاندیشید و تنها توقفگاهتان هنگامی باشد که امکان آسیب به خود یا دگیری وجود داشته باشد. ابتکار عمل به خرج دهید و به صدای خردمندتر و شفاف تر درون خود گوش بسپارید. به آنچه درباره ش به خودتان افتخار میکنید بیاندیشید. هنگامی که درون خود به صلح رسیده باشید برایتان فرقی ندارد بیرون از خود اوضاع بر چه منوال میگذرد چرا که به راحتی به آنچه نیاز دارید دست خواهید یافت. این همان راهیست که در پیش نگاهتان میدرخشد، بیشتر از همه به شما حس درست بودن جهت حرکتتان را میدهد و نیز کمترین مانع ممکن را دارد.
• دریابید که انگیزه و نیرو محرکه شما چیست و اینکه آیا این نفسانیت شماست که برایتان تصمیم میگیرد یا خیر. نفس آدمیزاد گرایش به رویدادهای نمایشی دارد و معمولا اوضاع را ناآرام و آشفته میسازد. آیا شیوه اندیشیدنتان از جایگاه قلب و مرکز وجودتان سرچشمه میگیرد و از نقطه ای که بهترین را برای همه میخواهد و خواهان آسیب به هیچ کس نیست؟ آیا عشقی به همراه انصاف، اصالت و بی نیازی اعمالتان را همراهی میکند؟ برای گرفتن درخشانترین نتایج لازمست پاسختان به این پرسشها مثبت باشد.
• خودتان، نقاط مثبت و منفی وجودتان را بشناسید و در نتیجه نقشه راهتان را طبق این دانسته ها به پیش ببرید و ببینید که چگونه میتوان عاداتی مثبت و ثمربخش را جایگزین عادت های ناسالم کرد. راهتان را با نور وجودی زیبا، منحصر به فرد و شگفت انگیزتان تابناک سازید. معترف و بالاتر از آن پذیرای بخشهایی از خودتان باشید که در حال حاضر دوستشان ندارید تا به شفای ذهنی و درونی برسید.
• آغوشی باز و گرم برای خودتان داشته باشید. به همین سادگی و راحتی.
• برای گرمترین، مهربانترین و خوشنودترین حالتی که میخواهید باشید سرمایه گذاری ( نه صرفا مالی) کنید.

آنچه به عنوان ضعف در وجودمان میشناسیم حساسیت فطرت درونی ما و حاصل تجربیات ما در زندگیست که دست به انتخابش زدیم. در واقع اگر میشد ” بیش از اندازه حساس” نباشیم چه کسی بود که آنرا انتخاب نمیکرد؟! خوشبختانه راههایی وجود دارد که با به کار گیری آنها میتوانیم از پس شرایط طاقت فرسا برآییم.

شناسایی واکنش های خود

• عواطفتان را بازتاب دهید. آیا واکنش شما به همراه خشم، نگرانی، مورد اهانت واقع شدن، شرم یا ناامیدیست؟ چرا این موقعیت یا نظر به خصوص خشم شما را برمی انگیزد؟ آرام کردن خود در این شرایط کار دشواریست اما هر چه ذهن آگاهی بیشتری داشته باشید بهتر میتوانید از پس آن موقعیت سخت برآیید. برای مثال اگر پس از عنوان کردن نظرتان در یک دورهمی دوستانه، شخصی از آشنایانتان با دیدگاه شما مخالفت ورزید ممکن است به طور ناگهانی خشمگین شوید: این خشم میتواند به این دلیل باشد که از اشتباه کردن شرمسار شده اید، اما زمان دادن به خودتان برای تعیین اینکه دقیقا چرا از کوره دررفتید نخستین گام مهم در فائق آمدن به آن احساس است.
• نقش خودتان را در آن موضوع تحلیل کنید. اگر به گونه ای تکرارشونده احساساتتان به دست شخص یا موقعیت خاصی جریحه دار میشود حتما برای این امر علتی وجود دارد. هیچ کس نمیتواند همیشه تقصیرکار باشد و اشتباه کند، اما به سادگی همیشه دلیلی برای همه این وضعیت ها وجود دارد. اگر در گذ شته متحمل آسیب روانی شده باشید و روشهای کنار آمدن با آن تا به حال برایتان چاره ساز نبوده است بهترست از کمک مشاور بهره بگیرید.
• همیشه کاری را انجام دهید که مطمئنید برای شما بهترین است و منجر به بهروزیتان میگردد، نه آنکه دیگری گفته است که به آن نیاز یا در آن زمینه کمبودی دارید. بسیاری از افراد در این جهان هستندکه واکنش قابل درک شما به محرکی منفی را حساسیت بیش از اندازه میخوانند. نکته قابل توجه این است که هیچ کس در هیچ مقام و منصبی نمیتواند به شما بگوید باید احساستان درباره چیزی آنگونه باشد که او میخواهد.

در اینجا هیچ پاسخ درستی وجود ندارد. ممکن است در شرایطی استرس آور به سر ببرید که با موضوع مهمی مرتبط باشد یا تشخیص دهید که آن مسئله در چارچوب آن لحظه خاص از اهمیت ناچیزی برخوردار است. اصولا داشتن عیب و نقص هیچ ایرادی ندارد. بسیاری از افراد متحمل آنچنان فشاری میگردد تا در هر لحظه کاملترین و بهترین باشند و این فشار بیش از حد و غیرضروری منجر به درونی نمودن هرگونه انتقادی میگردد که به نوبه خود سبب آشفتگی بی مورد میشود. احساس نیاز به کامل بودن در این لحظه ما را از ارتباط با افراد پیرامونمان باز میدارد و احساسات منفی و سنگینی را در وجودتان ماندگار میسازد که از وجودشان آگاه نیستیم.

تطبیق در لحظه حال

• نفس عمیقی بکشید. درست است که این کار کلیشه ایست اما کلیشه بودنش به دلیل کارساز بودنش است. اغلب وقتی که میخواهید واکنش نشان دهید نفستان را نگه میدارید یا تنفسی کوتاه و سطحی دارید. پس هنگامی که با موقعیتی دشوار روبرو هستید چند نفس آرام و عمیق بکشید، به گونه ای که عضلات دیافراگم و شکمی خود را درگیر کنید.
• در لحظه حال بمانید و به گذشته و آینده کاری نداشته باشید. به تعویق انداختن یا به به کلی نادیده گرفتن افکار و احساسات منفی چاره کار نیست. درباره این بیاندیشید که هم اکنون چگونه به رتق و فتق امور میپردازید. معمولا مسائل مختصر و کم اهمیت روی هم انباشته میشوند و به اشتباه چنین برداشت میشود که دارای وزن و اهمیت زیادی هستند. هر مسئله استرس زایی را میتوان به اجزاء کوچکتر تقسیم کرد و آنگاه آن بخش کوچک را مدیریت نمود.
• خودتان را ابراز کنید. خروج اندکی از بخار آب اغلب میتواند جلوی سر رفتن کتری را بگیرد، گفتن از احساسات نیز همین ساز و کار را دارد. چیرگی بر حساسیت بیش از اندازه به این معنی نیست که مجبورید خونسرد، بیروح و بی احساس باشید. بیشتر مواقع لازمست هنگامی که گفتگو برایتان راحت است حرف خود را بزنید چرا که پس از آن ممکن است در شرایطی بدون اندیشیدن به پیامد نظرمان چیزی بگوییم که سبب تیرگی و دلسردی درروابطمان شود. در غیر این وصرت پس از گذشت مدتی در اثر انباشته شدن مسائل و موارد رسیدگی نشده به جایی میرسید که مسئله ای بسیار پیش پاافتاده چنان فشاری بر روانتان می آورد که واکنشی به شدت نامتناسب خواهید داشت. اجازه ندهید مسائل ریز و درشت شما را از درون بفرساید. به موقع اجازه بروز احساساتان را بدهید تا بر روی هم انباشته نگردند.
• کمی فاصله بگیرید. به راحتی از موقعیت فیزیکی که برایتان ناخوشایندست برای لحظاتی فاصله بگیرید. مناسبتر آن است که بدون اطلاع از جمعی تنش زا جدا شوید اما اگر حین گفتگو در رویدادی اجتماعی هستید بگذارید دیگران بدانند که برای لحظاتی قصد دارید از آنها فاصله بگیرید. این حرکت به پایداری ادراکتان از آن موقعیت می انجامد، به ویژه اگر در آن وضعیت دچار شرم یا آسیب پذیری میشوید. هواخوری یا استفاده از سرویس بهداشتی هر دو عذرهایی موجه و قابل قبولند.
• بپذیرید کار بر روی حساسیست هایتان به خودی خود پیشرفت و حرکتی رو به جلو محسوب میشود. این پیشرفت الزاما در آغوش گرفتن احساسات ناخوشایندتان نیست، بلکه درباره پذیرش این است که در بخش اندکی از زندگیتان درگیرش هستید و به هر صورت در حال گذر از گذشته هایتان هستید. شما از هر لحظه ای گذر خواهید کرد چرا که گزینه دیگری پیش رو ندارید.

ابتکار عمل را به دست بگیرید و برای داشتن روزهای بهتر پیشگام شوید

• به ارزیابی منصفانه ای از شبکه دوستان و آشنایتان بپرهیزید. چنانچه از یکی از اعضای خانواده، همکاران یا برخی موقعیت ها انتظار دارید که اثری منفی بر رویتان بگذارد سعی در شناسایی آن وضعیت و رابطه داشته باشید. اگر دوستی پیوسته نظراتی منفی در مورد آشپزی یا انتخاب های زندگیتان ابراز میکند و موجب حساسیت بیش از اندازه شما میشود درباره این موضوع با او گفتگو کنید یا تصیمی قاطع برای خارج شدن از دایره دسترسش بگیرید. این رویه را در مورد سایر شبکه های اجتماعی نیز در پیش بگیرید. پست های مشکل برانگیز فیسبوک، توئیتر و اینستاگرام را به حالت مخفی درآورید. این کار برای هیچ کدام از شبکه های اجتماعی یادشده قابل ردیگری نیست. صادقانه با دوستان و عزیزانتان صحبت کنید اما آگاه باشید که به میان کشیدن این مسائل ممکن است منجر به پاسخهایی عاطفی از هر دو طرف ماجرا گردد. پس با علم به برانگیختن حساسیت های احتمالی به پیش روید. از سویی دیگر به یاد داشته باشید که اجتناب به عنوان یک راهبرد هرگز سودمند واقع نخواهد شد، چرا که باعث ریشه دار شدن عواطف منفی و رشد آنها در بخش های بزرگتری از مغز میشوید. به هر حال باید تمایزی میان اجتناب از مسئله و فاصله گرفتن از آن صورت گیرد. اجتناب تلاشی برای ناآگاهیست در حالیکه فاصله گرفتن انتخابی فعال برای از میان برداشتن مشکلات است.
• هرگز درون خودتان عقب نشینی نکنید. سرکوب احساستان تنها جایگزین کردن یک مشکل با مشکلی دیگرست.
• سرگرمیها و تفریحهایتان را دنبال کنید. انجام آنچه عاشقش هستید نه تها بهترین راه مشغول کردن ذهن است، بلکه بخش مهمی از مراقبت از خود نیز محسوب میشود. درباره اهمیت سرگرم نموندن خویش و رها کردن مسائل استرس زا هر چه گفته شود کم است، وگرنه گیرافتادن و سقوط در مارپیچ دشواریها کار آسانیست.
• ذهن و جسمتان را با انجام تمرین های یوگا درگیر کنید. از دیرباز اثر مثبت فعالیت فیزیکی بر خلق و خو و دیدگان انسان شناخته شده است و تاثیر مراقبه در حل و فصل مسائل عاطفی نیز بی اندازه است. هیچ نیازی به دنبال کردن کلاسهای سازمان یافته نیست اما انجام تمرین های روزانه و دستورالعمل های رسمی میتواند ثمرات اضافه برای یک روان در هم ریخته فراهم آورد.
• در جستجوی حمایت باشید. حضور افراد هنگامی که آسیب پذیر و خسته شده اید بی اندازه ارزشمندست. برخی اوقات به تها چیزی که نیاز دارید این است که کنار دوستی بنشینید و به همراه او ببینید مسائل استرس آورتان تا چه اندازه ابلهانه بوده است. غیرمعمول نیست که پیش از درددل با دوستانتان حس سنگینی حضور داشته باشید اما دلسوزی برایخ ود و عذرخواهی مدام چاره ساز نیست.