لمسی نرم و مهربانانه می تواند احاساسات تلخ طرد شدن را تسکین دهد.

احساس طردشدگی می تواند عمومیت داشته باشد. ممکن است آن را در محل کار، با شریک عاطفی یا حتی دوستانتان تجربه کرده باشید. اما مطالعه ای جدید نشان میدهد که تماسی نرم و مهربانانه می تواند جلوی این احساسات مطرود شدن در تعاملات اجتماعی را محدود نماید. در این مطالعه پژوهشگران اثرات منفی مطرود شدن اجتماعی را بررسی کردند و سپس با لمسی آهسته در مقابل لمسی سریع و خنثی توانستند درد عاطفی شخص مطرود را کاهش دهند.

یکی از پژوهشگران این طرح می گوید: همانطور که دنیای اجتماعیمان به شکلی فزاینده به سوی دیداری و دیجیتالی شدن پیش می رود بسیار آسان است که نیروی لمس شدن در روابط انسانی به دست فراموشی سپرده شود. اما در این پژوهش برای نخستین بار نشان دادیم که تنها لمسی آهسته و مهربانانه توسط یک غریبه چگونه می تواند احساسات طرد اجتماعی را تا حد زیادی کاهش دهد.

در این مطالعه احساسات ۸۴ زن پس از طرد اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. سوژه های این پژوهش در بازی ای به نام سایبربال شرکت کردند. این بازی رایانه ای با سه شرکت کننده آغاز می شد که توپ را میان خودشان به اعضای دیگر پاس میدادند. به سوژه ها گفته شده بود دو بازیکن دیگر افرادی حقیقی هستند حال آن که دو شرکت کننده دیگر را رایانه مربوطه شبیه سازی کرده بود. پس از پاس کاری توپ با دو حریف مجازی خود ده دقیقه ای استراحت داشتند و به پرسشنامه ای پاسخ میدادند.

پرسش ها به گونه ای طراحی شده بود که اغلب درباره خطر طرد اجتماعی بود مانند: حس تعلق، عزت نفس، موجودیت معنا دار و کنترل.

سپس از هر یک از آنها خواسته شد دور دوم بازی را از سر بگیرند. این بار بازی به گونه ای طراحی شده بود که توپ فقط میان دو بازیکن مجازی پاس داده میشد و باعث شد افراد حقیقی شرکت کننده در این بازی حس پس زدگی کنند. پس از دور دوم بازی، پژوهشگران بازوی هر شرکت کننده را به نرمی یا بسیار سریع و سطحی با یک برس نرم لمس کردند. سپس از آنها خواسته شد پرسشنامه ای را تکمیل کنند. به طور میانگین آنهایی که تماس نرم و مهربانانه را تجربه کرده بودند در مقایسه با آنهایی که لمس شان به صورت سریع و سطحی بود احساسات منفی کمتری ناشی از طرد اجتماعی را از خود نشان میدادند.

یافته های آنها از این ایده پشتیبانی میکرد که سیستم فیزیولوژیکی خاصی پوست را با مغز مرتبط میسازد و تماسی نرم و مهربانانه می تواند سبب حمایت و پیوند عاطفی گردد. طبق این پژوهش آنها خاطرنشان ساختند که تماس از هر نوع آن نمی تواند به طور کامل احساسات منفی مطرود شدن را از میان ببرد و خلق عمومی شرکت کنندگان صرفنظر از نوع لمسی که دریافت کردند شبیه به یکدیگر باقی ماند.

پژوهشگران این مطالعه افزودند: پستانداران نیاز به خوبی شناخته شده ای برای نزدیکی و پیوند دارند. بنابراین جای شگفتی ندارد که حمایت اجتماعی درد عاطفی مطرود بودن را کاهش دهد. اما نکته قابل توجه این است که حمایت اجتماعی تا حد مطلوبی تنها با یک نمونه ساده لمس حس خوبی با خود به همراه داشت. هیچ واژه یا تصویری، دست کم در کوتاه مدت، چنین حس خوبی را منتقل نمی کند.

این یافته ها بنیانی بر این شاهد است که نمونه مشابه این لمس می تواند اثری منحصر به فرد بر روی دردهای فیزیکی داشته باشد و می تواند تواما برای مشکلات روانی و مراقبت های فیزیکی به کار رود.

پژوهشگران گفتند پژوهشهای بیشتری مورد نیاز است تا حمایت های نوروفیزیولوژیک را تعیین کنند و در آینده نیاز هست پژوهش هایی صورت بگیرد تا دریابیم فاکتورهای دیگر مانند دما یا تماس پوست با پوست چه نقشی می تواند داشته باشد.